By Varol D.
ayaklarımı ekvatorabelimi kutuplara yasladım
kulaklarım geçti
greenwich meridyeninden
bir kelebeği öptüm
and dağlarında
bakire kızlar puro sararken
santiago'nun bağrında
taklamakan çölünde
serabını gördüm atlas'ın
ve daldım hoyratça içine
bütün mercanların
isfehan'da bıraktım
ruhumun kara şalını
ve tam 1257 metrede kokladım
özgürlüğümün erik tadını
uzadı gölgelerim
kapladı kanyonları
serinledi gölgemde
kutup dişli bir velet
serip ayaklarını
peninsula valdes'te
bulut oldum bembeyaz
indim oradan yağmurla
yıkadım caracas'ı
belimin çevresinde
meridyenler dönerken
ezbere puma geçti
kalbimin ekseninden
bilmiyordum gerçekten
dünyada aradığımı
kendi içimde buldum
bütün dünyalarımı
(Yaaa, çok sevdim dedim!)
Varol'un sipariş üzerine benim için yazdığı bir şiir daha var ki; bundan sonra düşünmeden pilav yeme lüksümü elimden alıyor:)
bir tencere dolusu
yalnız, üzgün pilav
içinde benim
pirinçlerim var
taşlarını kendime
mutluluğunu sana ayırdım
tam 100 derece
öz suyumda kaynattım
kalbimin üstünde
soğumaya bıraktım
tadına bile bakmadın
yüzüme bile bakmadın
bir tencere dolusu
gözü yaşlı pilav
içinde kırık dökük
pirinçlerim var
