1975’te yürümeyi, konuşmayı öğrendim; 1981’de okumayı, yazmayı...
1984’te bisiklete binmeyi öğrendim; 1985'te özgürlüğün güzelliğini...
1987’de arkadaşlığın değerini öğrendim; 1988’de yalnızlığın mutlaklığını…
1990’da aşık olmayı öğrendim; 1991’de kalp ağrısından ölünmediğini…
1992’de para kazanmayı öğrendim; 1995’te başarısızlığın acı tadını…
1997’de azmin elinden bir şeyin kurtulamayacağını öğrendim. 2000’de potansiyelimin bilincine vardım.
2001’de doğuştan ‘arıza’ olmadığımı öğrendim. 2005’te arızalanma hakkımı kullandım.
2006’da yollara düştüm ve hayata başka bir yerden bakmayı öğrendim. 2007’de küllerimden yeniden doğdum.
Her gelen sene bir tuğla koydu, bir çentik attı... Öğrenerek, deneyerek, didinerek, eğlenerek bu günlere ulaştım.
Muhtemel bu sene de, öğrenecek fazla şey kalmadığından endişelenen Özlem olarak, hayat bana yine yapacak sürprizini… Öğrenmenin sonu olmadığını yeniden fark edeceğim.
2011’in, hayatı anlamlandırma adına yeni fırsatlar sunmasını ve bize bu fırsatların izini sürecek bakış açısı, istek ve coşkuyu getirmesini diliyorum.
***
Geçen yıl bugün sevdiğim birkaç dosta yeni yıl tebriği olarak yukarıdaki mesajı atmıştım. O günden bugüne 365 gün geçti, dünya güneşin etrafındaki bir turunu daha tamamladı.
2011 zor bir yıldı benim için; elimden gelse kayıtlardan sileceğim. Belki gelecekte "Ben 2011’de şunu öğrendim" diyeceğim bilge bir sükunetle... Ama bugün küskünüm kendisine...
Yeni yıla Heybeliada’daki Heyamola Ada Lokantası’nda gireceğim. Yolu düşeniniz olursa, beklerim.
İyi seneler!
4 yorum:
Mutlu yıllar Özlem'cim 2011 seni tanımamıza vesile oldu. Bu açıdan bir artısı var. Herkes için zor bir yıldı. Umarım hepsi geride kalır artık. Nice,sağlıklı,uzun yıllara 2012'yi de sağlıkla uğurlamak nasip olur dilerim :)
Sevgiler :)
Sevgili Özlem,
Yeni gelen yılın, senin için keyifle anımsanan, sağlıklı, mutlu, şen bir yıl olmasını dilerim.
:))
Harika yazmışsın Özlemciğim. :)))
Tras el umbral de mis temores, de mis errores, de mis fracasos...
Tras las heridas del pasado, y los amores ya olvidados...
Tras la inocencia que algun día,
Tras la ironía de aquellos años.
Sólo ha quedado un frío inmenso,
y la espina cruel del desengaño
Llegas a mi vida como un sol,
como la suave transparencia del amor,
como el aroma de la brisa en la mañana,
borrando para siempre mi dolor...
Volver a amar una vez más
Nacer de nuevo en ti
En tu mirar
Llenando con tu luz
Las sombras de mi soledad
Volver a amar sentir que ya
Te quedas junto a mi
Que no me dejarás
Y así podré vivir
El dulce amor que tu me das
Yorum Gönder