kolombiya sinirinda

Bu belki de bir veda. Az kaldi hazin sonuma. Seyahat etmek icin Cecenistan ile birlikte en tehlikeli ulke kabul edilen Kolombiya sinirindayim (Tulcan, Ekvator´daki sinir kasabasi).

Yarin aksam benden ses cikmazsa akliniza gelmesi gerekenler;

- Gerillalar etli butlu gordu, bunda kesin para vardir dedi, fidye icin aliverdiler bindigim otobusten. Yakinda eve parmagim ya da kulagim yollanacak. ¨Kiziniz elimizde. Sokulun paralari¨. Hani gerillalardan kurtulup eve donsem bile sonum iyi degil. Bizimkiler beni fazla yasatmaz.

- Kokain mafyasinin elindeyim. Kurtulmanin tek yolu mafya babasini ayarlamak. Bu da bu yasta biraz zor. Memelerime ameliyatla kokain yerlestirilecek, ulkeler arasinda kokain dolastirmak zorunda kalacagim (NipTuck´ta aynen bu oldu). Beni zorla uyusturucuya da alistiracaklar. Imdat dedim. Gerillalar bile daha iyi sanki.

- Sahne para bulundurmaktan hapse dustum (Kolombiya bu konuda da tum diger rakipleri sollamis gorunuyor). Bakalim gozyaslari beni hapisten kurtarmaya yetecek mi?

- Tum malim mulkum calindi, donuma kadar soyuldum, internet kafeye verecek param bile kalmadi. Kotu yola dusecegim mecburen. Intihar kacinilmaz.

- Otobus arizalandi ya da gittigim kasabada net cafe bulamadim, olur ya.

Bir ulkeye, cogu insan korktugu icin gidemiyor diye gitmek istemek, biliyorum aptallik. ´En uzaga ben iserim amca´ sendromu. Kime, ne ispatliyorum? Benim yasim kac? Yok yok vallahi. Basima ne gelirse, hakettim.

Ama bi de basima bisey gelmezse, canti canti Turkiye´de yapacagim konusmalari hayal edin. Eee, ben Kolombiya´dayken... Haha. Bunlar benim son kahkahalarim olabilir. Heyecanliyim:)